1 December 2010, Inaugural Lecture, Henkjan Honing (Bijzonder Hoogleraar Muziekcognitie)

Henkjan Honing brengt tijdens zijn oratie, bij de aanvaarding van een KNAW-Muller leerstoel, een ode aan 'de ongeletterde luisteraar'.

Muziek speelt op een intrigerende manier met ons geheugen, onze aandacht en onze verwachtingen. Maar als luisteraar zijn we ons vaak niet bewust dat we zelf een actieve rol hebben in wat muziek zo spannend, troostend of opwindend maakt. Luisteren speelt zich niet af in de buitenwereld van de klinkende muziek, maar in de stille binnenwereld van ons hoofd en onze hersenen. Baby's blijken een grote perceptuele gevoeligheid hebben voor zowel de melodische, ritmische als dynamische aspecten van spraak en muziek. Dit zijn aspecten die taalkundigen graag onder de term ~prosodie' scharen, maar die feitelijk de fundamentele bouwstenen van muziek zijn. Pas veel later in de ontwikkeling van een kind wordt gebruikgemaakt van deze ~muzikale prosodie', bijvoorbeeld bij het markeren en vervolgens herkennen van woordgrenzen. Maar deze al zeer vroeg aanwezige muzikale vaardigheden zijn in essentie niet talig, benadrukt Honing. De oratie is een ode aan het ~ongeletterde luisteren', een - voor zover we weten - menselijke aanleg voor het waarnemen, interpreteren en waarderen van muzikale nuances vanaf dag één, nog voordat er een woord gesproken, laat staan bedacht is. Het is het preverbale en preletter-stadium waar het muzikale luisteren vol van is.

For more information, see http://www.uva.nl/actueel/agenda.cfm/BE6F0FB2-E9B4-4C9A-9275663F92D2AA32.